Sociale media en influencer-marketing

Facebook is een Frat House, Google+ een Sorority

Ik heb eindelijk een bijna perfecte analogie gevonden voor Facebook en Google+, en echt voor alles wat met social media marketing te maken heeft. Facebook is een studentenvereniging en Google+ een studentenvereniging. Zowel de mannelijke als de vrouwelijke kant van het Griekse systeem hebben verschillende aspecten gemeen. Denk aan de volgende voordelen:

  • Kameraadschap en levenslange vriendschappen
  • Professionele netwerkmogelijkheden
  • Betrokkenheid bij de gemeenschap onder gelijkgestemde mensen

Dat zijn enkele voordelen van Grieks studeren aan een hogeschool of universiteit. Maar we hebben allemaal vooroordelen over de wereld van broederschappen en studentenverenigingen. In feite zijn deze bevooroordeelde standpunten behoorlijk verschillend, afhankelijk van het soort Grieks huis dat we bespreken. Stel je bijvoorbeeld de stereotiepe broederschap voor op je standaard campus van de staatsuniversiteit. (Niet de daadwerkelijk degenen, mijn vrienden die in de Griekse gemeenschap werken, het mentale beeld dat we hebben van Hollywood.) Begrepen? Oké, dit is waar je waarschijnlijk aan denkt:

  • Wilde feesten die de hele nacht duren
  • Privékamers, maar geen echte privacy
  • Willekeurig interieurontwerp, met filmposters en neonreclames
  • Meestal rommelig en ongeorganiseerd

Draai nu de munt om en denk aan je typische studentenvereniging. En nogmaals, ik heb het niet over de echte studentenverenigingen van vandaag, ik heb het over de idee van een studentenvereniging zoals gepropageerd door films gemaakt voor tv. Hier zijn een paar belangrijke punten:

  • Wekelijkse bijeenkomsten georganiseerd met agenda's van minuut tot minuut en een zeer attent publiek
  • Onberispelijke gemeenschappelijke ruimtes die altijd schoon zijn en een onberispelijk interieur hebben
  • Zorgvuldig beheerde publieke reputaties en nauwkeurige huisprocedures

De cultuur van deze twee stereotypen van instituties lijkt nauw aan te sluiten bij de werelden van Facebook en Google+. Je Facebook-pagina is een 24-uurs sharefest, waar mensen allerlei gekke foto's, links en video's plaatsen en discussies aangaan over vrijwel elk onderwerp. Facebook is ook de plek waar foutieve foto's of opmerkingen leiden tot privacyschendingen waardoor mensen worden ontslagen. Facebook zit vol met advertenties en functies en verandert de lay-out om de paar maanden. Facebook is een studentenhuis en het feest eindigt nooit.

Google+ lijkt echter veel meer op ons stereotype van een studentenvereniging. Het draait op een afgemeten discours en zorgvuldig beschreven systemen om te delen en te bekijken. Het heeft een strak ontwerp met dunne lijnen en geen flitsende advertenties of opzichtige, misplaatste dozen. Uw Google+ pagina is gelaagd achter muren van uw eigen ontwerp, niet gedeeld zodat iedereen ze kan zien. En in tegenstelling tot een broederschap, waar iedereen altijd vrienden is, heeft de 'studentenclub' van Google+ een element van opzettelijke keuze over wie je als onderdeel van je 'kringen' beschouwt.

Misschien is dit geen analogie. Het hangt af van onnauwkeurige stereotypen van het Griekse systeem, niet van het echte werk. In tegenstelling tot lid worden van een frat, zijn Facebook (en Google+) gratis. En voor zover ik weet, kun je niet tegelijkertijd in een broederschap en een studentenvereniging zijn.

Niettemin zijn gebruikers van Facebook en Google+, evenals bewoners van studenten- en studentenhuisjes, allemaal huurders. We maken allemaal deel uit van een gemeenschap die gebaseerd is op een gedeelde band, en we zijn hier tot genoegen van onze respectievelijke verhuurders. Dit is misschien wel het meest diepgaande element van deze analogie. Of als mijn vriend Jeb Banner schrijft:

Er is een groot verschil tussen huren en bezitten. Het verandert de manier waarop u verbinding maakt met een object. Het verandert de impact die dat object op je leven heeft.

Ik geloof dat digitale technologie, inclusief het web, een verhuurmentaliteit mogelijk maakt. Deze huurmentaliteit is verraderlijk. Het verandert hoe we de inhoud die we creëren en consumeren waarderen. Wij, waaronder ikzelf, gooien inhoud bijna willekeurig weg zonder na te denken over waar het terechtkomt. Niemand bewaart brieven in een doos. Niemand spaart iets. Waarom zou je je druk maken als het niet echt lijkt?

Bedankt voor het lezen. Tot ziens bij de frat.

Robby Slachting

Robby Slaughter is een workflow- en productiviteitsexpert. Zijn focus is het helpen van organisaties en individuen om efficiënter, effectiever en tevredener te worden op het werk. Robby levert regelmatig bijdragen in verschillende regionale tijdschriften en is geïnterviewd door nationale publicaties zoals de Wall Street Journal. Zijn laatste boek is Het onverslaanbare recept voor netwerkevenementen.. Robby runt een advies over bedrijfsverbetering bedrijf.

Gerelateerde artikelen

Terug naar boven knop
Sluiten

Adblock gedetecteerd

Martech Zone kan u deze inhoud gratis aanbieden omdat we inkomsten genereren met onze site via advertentie-inkomsten, gelieerde links en sponsoring. We zouden het op prijs stellen als u uw adblocker zou verwijderen terwijl u onze site bekijkt.